лаң

син.: бүлік, жанжал, шатақ, сойқан, ілік сөйл., әреке жерг.

Елді дүрліктіріп, шырқын бұзатын, әбігерге түсіретін жағымсыз әрекет, қылық.

Мәди Атамановтың жолшыбайғы елге салып келген лаңын бұл елге де салып, үдете түсетінін де біледі (Ә.Әбішев).